Chyba nie ma na świecie osoby, która nie chciałaby być lubiana w miejscu, w którym pracuje. Akceptacji oczekujemy nie tylko ze strony współpracowników, ale także od szefa. W końcu kto nie lubi być doceniany i chwalony. Stworzenie dobrej atmosfery w teamie i stronienie od dyskryminacji jest niezwykle ważne. To, jak szef będzie trakotwał wszystkich pracowników i jakie zasady ustanowi w miejscu pracy, poniekąd może się przekładać na relacje reszty współpracowników. Dlatego tak ważne jest równe traktowanie w miejscu pracy. A na czym ono polega i dlaczego dyskryminacja nie powinna mieć miejsca? O tym poniżej.
Zasda równego traktowania w miejscu pracy
Zasada ta wynika wprost z przepisów prawa. Możemy ją zatem znaleźć w Kodeksie pracy. Zgodnie z tą zasadą pracownicy powinni być traktowani równo w zakresie:
- nawiązania i rozwiązania stosunku pracy,
- warunków zatrudnienia,
- awansowania,
- dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
Pracodawca powinien traktować wszystkich pracowników jednakowo i zgodnie z wyżej wymienionymi zasadami. Żaden z pracowników nie powinien być dyskryminowany czy traktowany odmiennie. Pracodawca nie może dyskyminować ze wględu na, na przykład: płeć, narodowość, przekonania etniczne czy orientację seksualną.
Dyskryminacja bezpośrenia i pośrednia
O dyskryminacji bezpośredniej mówimy wtedy, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn określonych powyżej był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy.
Dyskyminacja pośrednia natomiast jest wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują lub mogłyby wystąpić niekorzystne dysproporcje. O dyskryminacji bezpośredniej moglibyśmy mówić także, gdyby miało to wpływ na pogorszenie sytuacji, np.: w zakresie awancowania wszystkich lub znacznej liczby pracowników.
Naruszenie zasady równego traktowania
Dyskryminacja w miejscu pracy, to przede wszystkim takie działania jak:
- odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy,
- niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,
- pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe.
Aby pracodawca uchronił się od odpowiedzialności za tego typu zachowania, powinien udowodnić, że jego decyzje zostały podjęte z obiektywnych powodów.